تفاوت اصلی پیچ آهنی و پیچ فولادی چیست؟
در دنیای اتصالات، دو نوع پیچ بسیار پرکاربرد هستند که اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند: پیچ آهنی و پیچ فولادی (خشکه). اگرچه هر دو از آلیاژهای آهن ساخته شده‌اند، اما تفاوت‌های کلیدی در ساختار، مقاومت و کاربرد آن‌ها وجود دارد که انتخاب صحیح را برای هر پروژه ضروری می‌سازد.
۱. تفاوت در متریال و کربن
اصلی‌ترین تفاوت این دو نوع پیچ در میزان کربن موجود در آلیاژ آن‌هاست:
- پیچ آهنی (Iron Screw): این پیچ‌ها از فولاد کم‌کربن (Low-Carbon Steel) ساخته می‌شوند و معمولاً در کلاس مقاومتی 5.6 یا پایین‌تر قرار دارند. به دلیل کربن کمتر، نرم‌تر و انعطاف‌پذیرتر هستند.
- پیچ فولادی (Steel Screw): که به "پیچ خشکه" نیز معروف است، از فولاد با کربن متوسط (Medium-Carbon Steel) ساخته شده و طی عملیات حرارتی سخت‌کاری می‌شود. این فرآیند مقاومت آن‌ها را به شدت افزایش می‌دهد و در کلاس‌های بالاتری مانند 8.8، 10.9 و 12.9 طبقه‌بندی می‌شوند.
۲. مقاومت کششی و سختی
مهم‌ترین نتیجه تفاوت در متریال، اختلاف در خواص مکانیکی است. پیچ‌های فولادی به مراتب مقاومت کششی و سختی بالاتری نسبت به پیچ‌های آهنی دارند.
به عنوان یک قانون کلی، هر چه عدد کلاس مقاومتی (گرید) پیچ بالاتر باشد، پیچ سخت‌تر و مقاوم‌تر است و می‌تواند نیروی بیشتری را قبل از شکستن تحمل کند.
۳. کاربردها
با توجه به تفاوت در مقاومت، کاربرد این دو نوع پیچ نیز کاملاً متفاوت است:
- کاربرد پیچ آهنی: به دلیل قیمت پایین‌تر و انعطاف‌پذیری، برای مصارف عمومی و سبک که نیاز به تحمل فشار و کشش بالا ندارند، مناسب است. مانند صنایع چوب، ساخت سازه‌های سبک و مصارف خانگی.
- کاربرد پیچ فولادی (خشکه): برای اتصالات حساس و تحت فشار بالا که نیازمند استحکام و ایمنی هستند، استفاده می‌شود. مانند صنعت خودروسازی، ماشین‌آلات سنگین، و سازه‌های بزرگ فلزی.
نتیجه‌گیری
انتخاب بین پیچ آهنی و فولادی کاملاً به نیاز پروژه شما بستگی دارد. برای کارهای سبک و کم‌هزینه، پیچ آهنی گزینه‌ای اقتصادی است. اما هرگاه ایمنی، استحکام و تحمل فشار بالا در اولویت باشد، بدون شک باید از پیچ‌های فولادی (خشکه) با گرید مناسب استفاده کرد.